Getuigenis: Van crazy cat lady in spe naar liefdevolle vriendin
Dating, dat was niets voor mij, zoveel was na enkele pogingen wel duidelijk. Ik had al vaker gezocht naar een of ander datingconcept dat niet als een vleeskeuring aanvoelde, maar echt wel heel wat dieper ging. Steeds weer werd ik teleurgesteld; niet alleen door de datingconcepten, maar ook door de manier waarop ik er zelf mee omging. Dan had ik een concept gevonden dat mij op zich wel lag (OkCupid, waar je op basis van vragenlijsten kon zien hoeveel procent je matchte met iemand), maar toch weerhield iets in mezelf me om er echt voor te gaan. Ik voelde me niet klaar om te daten, kreeg de kriebels als ik er nog maar aan dacht, voelde me onder druk gezet. Zou ik er ooit wel klaar voor zijn? Was heel dat dating gedoe wel iets voor mij? Ik had nog nooit een echte vriend gehad, misschien net daarom dat ik me zo angstig voelde…
Net toen ik het ging opgeven en mezelf voorgoed ging veroordelen tot een leven met zeker twintig katten, of mij ging bekeren tot non ofzo, bedacht ik me dat het ook anders kon… Misschien was ik inderdaad niet klaar om te daten, maar misschien was dat ook niet wat ik nodig had. Misschien zocht ik helemaal niet naar een relatie, maar gewoon naar nieuwe vrienden, nieuwe mensen waar ik dingen mee zou kunnen doen.
Dan toch maar niet daten?
Iets nadat ik tot dat besef gekomen was kwam ik op Facebook de groep Awesome Singles tegen. Fijn! Een groep gelijkgestemden, toevallig allemaal single (veel minder kans op een blauwtje!) en met niet te veel de nadruk op dating. Een nieuwe wereld ging voor me open. Mijn avonden vulden zich met leuke momenten binnen de groep, gesprekjes met “Jan en alleman” en langzaam aan begon ik me goed te voelen binnen de groep. Binnen die groep werden er ook groepsactiviteiten georganiseerd. Super! Veel minder hoge drempel en veeeeeel minder awkward dan een geforceerde tête-à-tête met een nobele onbekende die achteraf gezien toch helemaal mijn ding niet bleek te zijn. Op mijn eerste activiteit, een avondje dansen bij Willy’s Moustache in Willebroek, leerde ik al wel een aantal mensen kennen. Met enkele van hen heb ik bijna drie jaar later nog steeds contact, en die mensen zou ik echt niet meer willen missen. Al snel viel mijn ongemakkelijk gevoel weg en beleefde ik een erg fijne avond.
En toen gebeurde het onverwachte…
Enkele maanden later werd er een activiteit aangekondigd die me op het lijf geschreven was: een heuse karaokéavond in Antwerpen! Zingen heb ik altijd al graag gedaan, dus waarom ook niet, dacht ik. Me even helemaal laten gaan, van The Cranberries, via No Doubt naar uitdaging van de avond: Christina Aguilera. Terwijl ik door de hele waaier aan liedjesmogelijkheden aan het bladeren was zag ik een slanke man die ietswat ouder leek dan ikzelf veel te veel op een briefje krabbelen. Ik legde hem uit hoe het systeem werkte: één liedje op één briefje, en dat was dat. We geraakten hierdoor aan de praat en spraken af samen te gaan voor Torn van Natalie Imbruglia. Om half 4 ‘s nachts (way past my bedtime!) was dat duet nog steeds niet aan bod gekomen door het grote aantal zangers. Jammer, maar helaas… Ik moest er toch echt eens vandoor, maar wou stiekem niet, want die slanke man, waarvan ik intussen te weten gekomen was dat hij Lode heette, vond ik toch wel érg interessant…
De volgende dag voelde ik me alsof ik op een wolkje liep. Erg fijne avond gehad, maar contactgegevens van “Lode” had ik niet vastgekregen. Uiteraard wist ik dat hij ook lid was van Awesome Singles, dus had ik hem al snel gevonden. Mijn angsten die me voordien al parten hadden gespeeld weerhielden me er echter van hem zelf aan te spreken. Nee, als hij ook in mij geïnteresseerd was zou hij me misschien zelf wel aanspreken, hoopte ik. Een zaterdag heeft echt nog nooit zo lang geduurd! De minuten tikten langzaam voorbij, en ik hoorde maar niets van hem. Verschillende keren heb ik op het punt gestaan toch zelf iets te sturen, maar ik durfde niet. En toen kwam het verlossende berichtje er… Een simpele “heej”, maar een “heej” die duizend vlinders deed fladderen in mijn buik. Het was helemaal mijn bedoeling niet geweest om “iemand tegen te komen” via die Awesome Singlesgroep. Ik had gewoon de intentie gehad om vrijblijvend nieuwe mensen (gewone vrienden en vriendinnen) te leren kennen. Net omdát ik me niet geforceerd gevoeld heb, gewoon mezelf kon zijn, heb ik me wel open kunnen stellen voor meer dan alleen maar potentiële vrienden leren kennen.
Vandaag, 2 augustus 2020, is het exact tweeënhalf jaar geleden dat ik op die bewuste karaokéavond aanwezig was. Die slanke man van toen, Lode, maakt intussen een groot deel van mijn leven uit. Hij is al bijna tweeënhalf jaar lang mijn steun en toeverlaat, is uitgegroeid tot mijn rots in de branding, de liefde van mijn leven en de man die me elke dag opnieuw kan doen lachen en me gelukkig maakt. Intussen wonen we bijna twee jaar samen en zijn we begin april de gelukkige ouders geworden van een superschattig dochtertje…Of hoe je leven op enkele maanden tijd kan veranderen van crazy cat lady in spe tot gelukkige vrouw met een fantastische relatie…
0 reacties